Weblog: Denk na voor je ruimte creëert!
Weblogs
Enkele weken geleden vond ik onze brochure ‘Ruimte in Regels’ in mijn postvakje. Nieuwsgierig als ik ben, las ik het roze boekje meteen door. Wat mij opviel was dat vrijwel alle vragen in de brochure die beginnen met ‘moet’, worden beantwoord met ‘nee’.
Kort daarop zag ik bij het NOS-journaal Arie Slob, onze nieuwe minister voor basis- en voortgezet onderwijs, het boekje aan leraren verstrekken. Mijn verwachting was dat niet veel leraren voor wie dit boekje bedoeld is de inhoud zouden lezen, maar daarin heb ik me vergist. Tijdens de schoolbezoeken die ik afgelopen weken heb gedaan en waarin de brochure ter sprake kwam, bleek dat die bekend was en vaak zelfs gelezen.
Van wie moet dat dan?
Onlangs kreeg ik bij een feedbackgesprek te horen dat de leraren groepsplannen moesten maken. Op mijn Pavlov-reactie ’van wie dan?’ kwam het antwoord dat ik verwachtte: ‘van de inspectie!’ Toen haalde ik de roze brochure tevoorschijn en vroeg of ze die al gelezen hadden. Daarop kreeg ik het antwoord: ‘Wel gezien, maar niet gelezen. Geen tijd hè. Werkdruk!’
Ik moest toen direct denken aan een uitspraak van een niet erg enthousiaste collega als reactie op het verzoek om tijd te gaan schrijven: ’Als ik tijd moet schrijven, dan schrijf ik ook tijd voor het tijdschrijven!’ Mijn antwoord tijdens het feedbackgesprek op school was dan ook: ‘Als je die werkdruk wilt verlagen, dan moet je misschien nu investeren en even de tijd nemen om dit te lezen. Dat kan je uiteindelijk tijd besparen.’
De reacties op de brochure zijn verschillend. Ik spreek leerkrachten voor wie de inhoud niet nieuw is. Maar er zijn evenzoveel leerkrachten die er blij mee zijn dat ze nu lezen wat er wel en niet verwacht wordt. Een onverwachte en bijzondere reactie was van iemand die boos werd vanwege de geldverspilling aan dit soort uitgaven voor onderwijs. In ons gesprek over de brochure bleek de inhoud ook niet te passen bij zijn gedachten.
Snelheidsmeter
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de laatstgenoemde reactie van een leidinggevende kwam. Die had meegemaakt dat een inspecteur bij een inspectiebezoek had gezegd dat de groepsplannen niet voor de inspectie gemaakt hoefden te worden. De leerkracht was er abrupt mee gestopt, tot ongenoegen van de schooldirectie. Richting mij werd de parallel getrokken naar een snelheidsmeter die je in je auto moet hebben om te weten dat je de maximumsnelheid niet overschrijdt. En dat de politie het niet als excuus zal accepteren wanneer je geen snelheidsmeter hebt. Je hebt iets nodig om je aan te toetsen of op te richten, was de boodschap. Daar zit wel een verschil: een klas is geen auto, de inspectie geen politie, en de onderwijswet verlangt weliswaar dat je de vorderingen van je leerlingen volgt, maar niet hoe je dat doet.
Al snap ik die reactie natuurlijk goed. Maar de andere reacties ook. Ze onderschrijven iets dat ik heel vaak roep: Denk na voor je iets doet. Zodat je weet waarom je doet wat je doet.
M@rk Oortwijn
Een groot deel van het leven van M@rk is onderwijs. Al sinds zijn kleutertijd bezoekt hij scholen, met diverse petten op. Thuis vult onderwijs ook een groot deel van de tijd. Zijn vrouw staat voor de klas en zijn drie kinderen volgen onderwijs op verschillende scholen. Als hobby schrijft M@rk over onderwijs, zoals in deze blog.