Tá lėn
Weblogs
Begin september was ik als inspecteur op bezoek op een aantal Nederlandse scholen in Vietnam, Bangladesh en Indonesië. Bij bezoeken aan Nederlandse scholen in het buitenland gaan gesprekken vaak over meertaligheid. Eigenlijk zijn het meestal geen echte scholen, maar Nederlandse taallessen die kinderen drie uur per week krijgen, naast het dagonderwijs op een internationale school. En eigenlijk zijn dat vaak ook geen internationale scholen, maar Britse of Amerikaanse of Franse scholen.
Deze blog begint lekker. Zelfs in het Nederlands is er al volop verwarring. De verwikkelingen worden nog groter als je talen gaat mengen, zoals vaak bij leerlingen voorkomt die met meerdere talen te maken hebben. Wat te denken van een gezin met een Belgische (Vlaamse) moeder en Spaanse vader, waarbij de gezinstaal Engels is (want zo verstaan vader en moeder elkaar tenminste). Een gezin dat in Bangladesh woont en waarbij de kinderen Frans onderwijs volgen? En Nederlandse taallessen bovendien, omdat het zo nuttig is om in België beide talen te spreken? Dit was maar één van voorbeelden die langskwam, altijd goed om in het oudergesprek naar de taalachtergrond van de leerlingen te vragen! Niet gek toch dat we allerlei interferentie fouten zien bij de spelling? En toch gaat het vaak goed, veel leerlingen kunnen het aan om drie of zelfs vier talen tegelijk te leren. Mits de ouders de goede taalstrategie toepassen. In elke taal is de woordenschat dan wel geringer, maar dat trekt met het ouder worden bij en bovendien: begrijpend lezen gaat vaak verbluffend goed! Het lijkt net of deze leerlingen een goed ontwikkeld linguïstisch bewustzijn hebben en hebben geleerd om te analyseren waarin de talen verschillen.
Als inspecteur heb je het ook niet altijd makkelijk met al die talen. De borden op de foto verwijzen naar mijn hotel, maar door de veelheid van accenten ben je qua uitspraak al snel het spoor bijster. Een Fransman heeft het oorspronkelijke Vietnamese schrift vereuropeest, maar had daar wel heel veel accenten voor nodig, zelfs meerdere per letter. Het Vietnamees is namelijk nog meer een toontaal dan het Chinees. Maar ook als je Nederlanders in het buitenland spreekt kan de verwarring toeslaan. De penningmeester van het schoolbestuur in Hanoi meldde dat de springveer niet veel had opgeleverd. Het duurde even voordat het tot me doordrong dat het ging om de sponsor-fancy fair in het voorjaar!